W różnych miejscach Wrocławia oglądamy na co dzień nielegalne parkowanie. Zastawione chodniki i rozjechana zieleń stały się normą. Dzieje się tak, bo w mieście przybywa aut. Wrocławska Polityka Mobilności zakłada, że ma być ich mniej, a narzędziem do tego może być polityka parkingowa. Sprawdziliśmy, czy zapisy WPM są w tym obszarze realizowane.

W obszarze „Polityka Parkingowa” można wskazać działania zrealizowane w niemal 100%: jest to uporządkowanie miejsc parkingowych dla autokarów turystycznych (z podziałem na krótko- i długoterminowe) i samochodów ciężarowych (choć tych jest za mało i brakuje ich w okolicy AOW). Dość ambitne plany zostały przygotowane w sferze parkingów park&ride, choć jak na razie mało który powstaje w sposób, który zapewnia bardzo dobre połączenie z węzłami przesiadkowymi czy po prostu przystankami komunikacji miejskiej. Przygotowano także i skonsultowano plany rozszerzenia płatnej strefy parkowania, z innowacyjnym podejściem do zebranych w niej opłat (mają wracać na osiedla w postaci finansowania drobnych inwestycji).

W jakich sferach działań nie podjęto lub podjęto działania zbyt skromne?

1. “Promowanie postojów krótkotrwałych w granicach pasa drogowego zapewniających dużą rotację pojazdów w obszarach o deficycie miejsc parkingowych” (str. 13 eksp.) – postoje krótkotrwałe we Wrocławiu oznaczone są jako miejsca Kiss&Ride, służące wysadzaniu pasażerów oraz poprzez użycie znaku zakazu postoju (B-35) z określonym czasem zatrzymania się pod niektórymi szkołami i przedszkolami. Brakuje szczególnie tej drugiej formy postojów krótkotrwałych. Problemem jest także nieprzestrzeganie czasu postoju wskazanego na znakach i brak egzekwowania przepisów przez Straż Miejską. Miejsc postojów krótkotrwałych brakuje także pod sklepami i punktami usługowymi, które pozwoliłyby na szybkie załatwienie spraw.
2. “Zróżnicowanie polityki parkingowej w zależności od części miasta: Na obszarze centrum: ograniczenie lub eliminowanie parkowania na ulicach istotnych dla ruchu pieszego” (str. 15 eksp.) – urzędnicy wskazali, że szczególnie ważne dla ruchu pieszego są ciągi północ-południe i wschód-zachód, tj. głównie ciąg Świdnickiej-Kuźniczej i Oławskiej-Ruskiej. Od uchwalenia WPM na tych ulicach praktycznie nie zmieniła się liczba miejsc parkingowych. Zmian nie wprowadzono także na alternatywnych ciągach w tych samych kierunkach, np. Wita Stwosza-Św. Mikołaja czy Gepperta-Odrzańska, choć miejscami piesi mają do dyspozycji tylko wąskie chodniki. Sporny jest także sam obszar centrum, nieokreślony w WPM.
3. “Zastępowanie miejsc parkingowych w pasie drogowym miejscami na rzecz parkingów kubaturowych” (str. 20-21 eksp.) – właściwie tylko w przypadku parkingu pod Narodowym Forum Muzyki (którego koszt przekroczył, bagatela, 100 mln zł) zdecydowano się na takie działania: uporządkowano parkowanie (likwidując 230 miejsc w pasach drogowych) w tzw. obszarze Temida, czyli w okolicy budynków sądu i Policji. Te działania należy uznać za wzorcowe w skali miasta. Ogółem jednak przybyło ponad 400 miejsc parkingowych w tej okolicy na skutek otwarcia parkingu pod NFM. W przypadku parkingu podziemnego pod placem Nowy Targ do tej pory nie zdecydowano się na uwolnienie okolicznych uliczek choćby od części aut.
4. “Uzależnienie rozwiązań parkingowych dla dużych generatorów ruchu od wyników studiów analizujących wpływ parkingu na funkcjonowanie przyległej sieci drogowej” (str. 25 eksp.) – Biuro Rozwoju Wrocławia przyznało, że takich analiz w ogóle po uchwaleniu WPM nie wykonywało, co musi zaskakiwać nie tylko z powodu nierealizowania tego konkretnego zapisu, ale również dlatego, że duże generatory ruchu mocno wpływają na zatłoczenie ich najbliższej okolicy. Takie analizy powinny być wykonywane już na etapie tworzenia planu miejscowego, a ich efektem powinny być konkretne rozwiązania przyszłych problemów, rozumiane całościowo.

Analiza WPM wykazała także braki w samych jej zapisach: nie ma w niej wymienionych żadnych działań ukierunkowanych na walkę z niezgodnym z prawem parkowaniem (które jest ogromną bolączką Wrocławia), brakuje także powiązania jakości komunikacji zbiorowej i popytu na miejsca parkingowe w centrum oraz akcji edukacyjnych i promujących inne sposoby docierania do centrum i dużych generatorów ruchu niż samochodem (takie działania nie są też podejmowane przez Urząd niezależnie od WPM).

Z uwagi na powyższe, Wrocław zmaga się z dużym problemem związanym z parkowaniem. Cierpią na tym zazwyczaj piesi, obniżona jest jakość przestrzeni publicznej, zużywana szybciej infrastruktura.

Ponad półtora roku temu proponowaliśmy prezydentowi Blujowi pakiet parkingowy, który częściowo rozwiązałby ten problem. Mimo wstępnych deklaracji i poparcia dla zmian, nie został on jednak wdrożony. Opiszemy go na naszej stronie wkrótce.

Najważniejsze rekomendacje dla Urzędu Miejskiego w obszarze Polityki Parkingowej, wynikające z naszego monitoringu, to:
1. Dofinansowanie i sprawniejsze działanie Straży Miejskiej w kwestii nielegalnego parkowania, szczególnie na obszarze Parku Kulturowego;
2. Obniżanie liczby miejsc parkingowych w pasach drogowych (szczególnie w sąsiedztwie ogólnodostępnych parkingów kubaturowych) i oddawanie tej przestrzeni pieszym, pod małą architekturę i zieleń;
3. Podejmowanie szerokich akcji informacyjno-edukacyjno-promocyjnych, by zachęcać wrocławian, a także przyjezdnych, do pozostawiania aut na parkingach Park&Ride lub kubaturowych poza centrum i podróżowania komunikacją zbiorową.

Aleksandra Zienkiewicz

Aktywistka miejska, działająca na różnych polach: zrównoważonego transportu, planowania przestrzennego, ochrony drzew i terenów zieleni; Społeczna Rzecznik Pieszych z ramienia Akcji Miasto; liderka zwycięskiego projektu do WBO nr 710 Drzewa dla Wrocławia w edycji 2016.

Projekt finansowany z dotacji Fundacji im. St. Batorego w ramach programu "Demokracja w Działaniu"